19 Vite Me Genjeshtra
KercovaWeb :: Poezi :: Poezi dashurie
Faqja 1 e 1
19 Vite Me Genjeshtra
Pse jetova nuk e di paskam jetuar veq me tradhti
Mendova që kam familje dhe shoqri
Por veq e huaj paskam qen në këtë shtëpi
Mendova që kam prind po ishte e kot
Sepse e vetme paskam qen në ket bot
E kam thir Babi një njeri që s'ishte
Me të vërtet babi im
E kam thir mami një grua që s'ishte
mami im kam thir moter një vajzë
Çë s'ishte motra ime kam thir vëlla
një djal që s'ishte vëllau im
dhe qka kam tjeter në këë bot
kishte qen veq një mashtrim.
EHhhh 19 vite un se paskam dit
Paskam jetuar me një gënjeshtër
Çë kur se kam prit më than që kam
Një mami që më kërkon mua
Dhe kerkonte nga un veq
Veq nje her për ta takuar
Aj ish qasti më i keq për mua
Më ra gota në tok sepse dora mu
Shtrëngua at fjal nuk desha ta ndi
Por e ndjeva me veshet e mi
Mua mu prish nata jeta mu ndryshua
Por at si Nënë nuk po mundem ta pranoj
Sepse Pendimi i saj ishte i kot
Tash ishte von për tu penduar dhe
Mua si vajzen e saj pas 19 viteve
Për ta kërkuar,
Un e pranoj fatin që më është
Shkruar dhe prap do te jetoj
Por gjithmon me buz të hidhëruar
Un gjithmon kisha pas njeë munges
Në shpirtin tim po kur se kisha
Dit dhe as në ëndër këtë se kam prit
Por prap më duhet për të jetuar sepse
Egziston një zot që më ka krijuar
Dhe nga ruga tij kur skam për tu larguar
Dhe me shpres do të jetoj gjithmon
Se edhe për mua zoti një fat të mir
Ka rezervuar dhe un si rob i tij
Çka të më vjen nga aj më duhet me pranuar.
Mendova që kam familje dhe shoqri
Por veq e huaj paskam qen në këtë shtëpi
Mendova që kam prind po ishte e kot
Sepse e vetme paskam qen në ket bot
E kam thir Babi një njeri që s'ishte
Me të vërtet babi im
E kam thir mami një grua që s'ishte
mami im kam thir moter një vajzë
Çë s'ishte motra ime kam thir vëlla
një djal që s'ishte vëllau im
dhe qka kam tjeter në këë bot
kishte qen veq një mashtrim.
EHhhh 19 vite un se paskam dit
Paskam jetuar me një gënjeshtër
Çë kur se kam prit më than që kam
Një mami që më kërkon mua
Dhe kerkonte nga un veq
Veq nje her për ta takuar
Aj ish qasti më i keq për mua
Më ra gota në tok sepse dora mu
Shtrëngua at fjal nuk desha ta ndi
Por e ndjeva me veshet e mi
Mua mu prish nata jeta mu ndryshua
Por at si Nënë nuk po mundem ta pranoj
Sepse Pendimi i saj ishte i kot
Tash ishte von për tu penduar dhe
Mua si vajzen e saj pas 19 viteve
Për ta kërkuar,
Un e pranoj fatin që më është
Shkruar dhe prap do te jetoj
Por gjithmon me buz të hidhëruar
Un gjithmon kisha pas njeë munges
Në shpirtin tim po kur se kisha
Dit dhe as në ëndër këtë se kam prit
Por prap më duhet për të jetuar sepse
Egziston një zot që më ka krijuar
Dhe nga ruga tij kur skam për tu larguar
Dhe me shpres do të jetoj gjithmon
Se edhe për mua zoti një fat të mir
Ka rezervuar dhe un si rob i tij
Çka të më vjen nga aj më duhet me pranuar.
Culito- Numri i postimeve : 31
Registration date : 28/09/2008
KercovaWeb :: Poezi :: Poezi dashurie
Faqja 1 e 1
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
|
|